بررسی اثر درمانی و هیستوپاتولوژی عصاره های آبی و متانولی ابریشم ذرت (corn silk) در مواجهه با دوزهای از اکستازی (mdma) در کبد موش صحرائی

زمینه: الیاف ذرت که از گیاه zea mays l. به دست می آید، دارویی گیاهی و سنتی در چین است که در بسیاری از بخش های دنیا برای درمان ادم، عفونت های کلیوی، نقرس، سنگ های کلیوی، بیماری های مجاری کلیوی و پروستات به کار رفته است. گزارش هایی از اثر آنتی اکسیدانی این ماده وجود دارد. هر چند منابع علمی کمی برای تأئید اثر بخشی ان موجود می باشد. در این مطالعه اثر آنتی اکسیدانی و جلوگیری از سمیت کبدی الیاف ذرت با سیستم پرفیوژن کبد جدا شده موش صحرایی (irpl) بررسی شده است. مواد و روش ها: عصاره های آبی و متانولی از الیاف ذرت خشک شده در دوزهای 10، 20، 40، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم استفاده شد. حیوان مورد آزمایش موش های صحرایی آلبینو با وزن 220-180 گرم بودند. پس از بیهوشی کامل توسط دی اتیل اتر، حفره شکمی حیوان باز شد و با استفاده از اسکالپ وین ریز وارد ورید پورت شده و به جریان پرفیوژن وصل شد. به فاصله کوتاهی در ورید اجوف تحتانی اسکالپ وین مناسب وارد و ثابت شد. عصاره ها و فراکشنه ها با دوزهای ذکر شده بعد از برقراری جریان پرفیوژن، به بافر پرفیوژن اضافه شد. مایعات خروجی از ورید اجوف تحتانی به منظور اندازه گیری گلوتاتیون جمع آوری شدند. یک نمونه کبدی به منظور اندازه گیری گلوتاتیون و یک نمونه کبدی دیگر به منظور آزمایشات هیستوپاتولوژیکی در فرمالین 10 درصد نگهداری گردید. آنالیز آماری داده ها به‎روش آنالیز واریانس یک سویه (anova) و متعاقب آن دانکن انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که احیای گلوتاتیون به گونه قابل توجهی با افزایش دوز عصاره های آبی و متانولی در مقایسه با گروه کنترل بالا می رود. یافته های پاتولوژی نیز مؤید این مطلب بود که با افزایش دوز، شدت آسیب های بافتی (هموراژی، فیبروز، نکروز) کمتر شده است. در زمان 120 دقیقه نمونه گیری، تغییرات گلوتاتیون در گروه های مورد آزمایش بیشترین اختلاف را با گروه کنترل داشت (01/0>p). نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که عصاره های آبی و متانولی الیاف ذرت، اثرات نامطلوبی mdma روی کبد را تا حدود قابل توجهی کاهش داد. این اثر وابسته به دوز بوده و وابسته به حضور ترکیبات فلاونوئیدها و فنول ها است.